Nadat we gisteravond zijn aangekomen op Spot X, hadden we vandaag nog de hele ochtend om iets leuks te doen. Mojo Surf geeft hier een heleboel surflessen en -kampen die je kunt volgen. En omdat mijn eerste keer surfen zo’n groot succes was, besloot ik het hier nog een keer te proberen.
Na het gratis ontbijt moesten we ons om kwart voor 9 verzamelen voor de instructies. Hierbij werd alles uitgelegd wat je moet weten over het surfen, bijvoorbeeld wat je moet doen als je in een rif terecht komt, wat je moet doen als er een andere surfer in paniek raakt of welke signalen je moet geven als je zelf hulp nodig hebt. Erg belangrijk om te weten!
Vervolgens trokken we onze wetsuits aan, kregen we een surfboard en gingen we door naar privéstrand van Spot X. Ook hier kregen we nog een paar instructies, zoals hoe je het beste van je surfboard of kunt gaan en hoe je überhaupt op je surfboard moet komen. Na deze uitleg was het dan eindelijk tijd om te gaan surfen!
Omdat het de eerste keer zo goed ging, had ik verwacht dat het deze keer ook weer appeltje eitje zou worden. Helaas was dit niet het geval. Het surfen hier was een stuk moeilijker; hogere golven, een kleiner surfboard en andere instructies voor hoe je op je surfboard moet komen. De golven waren ook gewoon erg raar. Je zat in de golf, dan stond je op en dan brak de golf vaak in een keer af, waardoor je stilstond op het water. Daardoor kun je ook niet blijven staan en val je snel in het water. Daar baalde ik erg van maar ik heb er ook weer van geleerd!
Iets minder leuk nieuws..
Het leuke van Mojo Surf bij Spot X was dat er ook foto’s werden gemaakt van de surfers tijdens de surflessen. Deze foto’s kon je na je les aanschaffen voor 20 dollar, iets wat ik super graag wilde. Op mijn verjaardag (die ik vierde in Nieuw-Zeeland) was het namelijk de eerste keer in mijn leven dat ik heb gesurfd. Helaas werden daar geen foto’s gemaakt, dus kon ik deze niet met mijn familieleden delen en had ik geen leuke herinnering aan mijn verjaardag in Nieuw-Zeeland en natuurlijk mijn eerste ervaringen met surfen.
Ik besloot de foto’s aan te schaffen, aangezien ze zeiden dat er van iedereen wel een foto bij zou zitten. Ze probeerden zo veel mogelijk foto’s te maken dat je daadwerkelijk op het surfboard stond, en anders dat je een poging doet om te staan. Ik ging er dus vanuit dat er ook een leuke foto van mij bij zou zitten. Ik stond immers toch een aantal keren op het surfboard. Nu had ik de foto’s dus aangeschaft (zonder dat ik ze kon bekijken, aangezien we haast hadden en snel verder moesten). Ik ging er vanuit dat er een foto van mij bij zou zitten.
Je raadt het al..
Een aantal dagen later checkte ik de foto’s en toen bleek dat er geen een foto van mij bij zit dat ik op het surfboard sta, of überhaupt in het water zit/een poging doe tot staan. Dat is toch frustrerend?! Er waren 210 foto’s gemaakt van onze surfles en er zat er gewoon geen één bij waar ik op stond. Die leuke verlaatte verjaardagsfoto kon ik dus ook wel vergeten..
Mijn dag was nu in ieder geval nog niet verpest, omdat ik nog niet wist dat er geen foto van mij bij zat. De code om in te loggen en de foto’s in te zien kwam namelijk pas een dag later. Daarom was mijn humeur nog goed, haha! Rond half 1 vertrokken we vanuit Spot X naar onze volgende bestemming: River Retreat. Dit was een busrit van ongeveer anderhalf uur, dus dat viel gelukkig mee.
Door naar River Retreat
Eenmaal daar moesten we allemaal erg opschieten. Doordat het winter is in Australië en het dus minder lang licht is, hadden we haast. We gingen namelijk kanoën, en daarvoor moet het uiteraard wel nog licht zijn. En hoe langer we daarmee wachtte, hoe kouder het ook weer werd. Een goede reden om te haasten dus!
We kregen een zwemvest aan, een peddel en een kano toegewezen en daar gingen we dan! Het was op rustig water en het was in principe niet veel speciaals. Toch was het heel gezellig en het was leuk om te doen. In onze groep zaten een aantal mensen die het leuk vonden om elkaar nat te spetteren en tegen elkaars boten aan te duwen. Daardoor eindigden zij allemaal in het water. Gelukkig bleef ik droog en vond ik het leuk om hen (van een afstandje) te zien.
Na een kanotochtje van ongeveer een uurtje gingen we weer terug. Hier werd een barbecue voor ons verzorgt en zaten we gezellig met z’n allen bij het kampvuur. Als toetje na het barbecuen aten we hier geroosterde marshmallows om ons echt het gevoel te geven dat we aan het kamperen waren. Nog een tijdje bleven we voor het kampvuur zitten en uiteindelijk gingen we niet te laat naar bed. De volgende ochtend moesten we namelijk weer vroeg opstaan want er staat iets leuks op het programma: Byron Bay!
Meer artikelen lezen over mijn reis door Australië? Klik dan hier.
Bedankt voor het lezen!
Leave a Comment